Bir duruşu olmalı insanın.
Kendi benliğini, insanlığını, ahlakını sergileyen bir duruş.
Kişiye göre evrilmeyen, fakat her kişiden ders almasını bilen, kendini daima çek edip kâh eksiltip kâh çoğaltan, kendine yeni bir şeyler katmasını bilen ve kendini geliştiren olmalı.
İnsan insanın aynasıdır derler.

Bir sebeple yolları kesişen insanlar bir birlerinin hata ve başarılarından ders çıkarmalı ve kendini zenginleştirmelidir.
İyi insan olmanın verdiği mutluluk paha biçilemez.

Mayasında iyilik olan bir insan bu duygunun hazzını sürekli yaşamak ister.

Elinde olmadan kendini Afrika’da, Somali’de, Suriye’de, Arakan’da, Yemen’de, Fakirin sofrasın da, mazlumun davasın da, hakkı yenenin yanın da buluverir.
Ve artık siz iflah olmaz bir iyilik meleği olmuşsunuz demektir.

Dağda kurt aç kalsa, sizin iştahınız kesilir.

Dili dini rengi ırkı ne olursa olsun, bir gözyaşı görseniz, siz hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlarsınız. Dertlere derman olma arzusu önlenemez bir sel gibi yüreğinize akar.
Ne yapabilirim?
Daha iyi nasıl destek olabilirim?
Sorusu aklınızı kemirir ve sürekli sormaya devam edersiniz.
Her kes kendini iyi insan olarak adlandırır. Sorsan herkes iyi.
Herkes iyiyse peki bunca kötülüğü kim yapıyor?..
Daha dün siyasi parti kavgası sebebiyle Ağrı Patnos’da cinayet işlendi.

Daha dün cinnet getiren bir adam karısını 20 yerinden bıçaklayarak öldürdü.

Daha dün 8 yaşında bir kız çocuğu tecavüze uğrayarak hunharca katledildi.

Daha dün skordan memnun olmayan bir taraftar hiç tanımadığı birini öldürerek cinayet işledi.

Daha dün sırasını beklemek istemeyen adam doktorun kafasında tuğla kırdı.

Daha dün  sınavda düşük not aldığı için bir çocuk  öğretmeninin canına kıydı.

Yol verme kavgasından onlarca cinayet işlendi. Alacak verecek davasında nice canlar gitti.

Herkesin bir yerde muhakkak hakkı yendi.

Herkesin akrabasından bir yada bir kaçıyla ciddi sıkıntıları var.

Herkes bir başkasının yaşadığı hayatı kıskanır oldu.

Nimetlerin farkına bile varmayan, şükürsüz bir toplum haline geldik.

Dokunmayan yılan bin yaşasıncılık aldı başını gidiyor.

Ama sorsan herkes İyi. Herkes sütten çıkmış ak kaşık. Ne gariptir ki herkesin bir kuyusu var.

Kimi kuyu kazar gelen geçen su içsin, insanlığa hayvanata nebatata bir fayda olsun diye.

Kimisi de kuyu kazar gelen geçen düşsün, ayağına paspas, hedefine basamak, egosuna malzeme olsun diye.
Unutulan şu ki herkesin ebedi yatacağı yer son kuyudur. Burada ki kuyunun azıkları orada ki kuyuya katık olacak.
Şimdi o kişileri karşıma alıp bir sormak istiyorum.
Hanginiz iyi insansınız?
Alacağımız cevap “ben iyi insanım ” haklıyım, hakaret etti, damarıma bastı, sabrımı zorladı vs. vs.
İyilik karşısında iyi olmayı marifet sanan insanoğlu, kötülük karşısında insan olabilmeyi nasıl da unutuyor.

Söz konusu menfaat ve çıkar olduğun da nasıl da değerler ayaklar altına alınıyor.

Düne kadar eleştirdiği ne varsa unutup alâsını kendisi yapıyor da farkına bile varmıyor.

Sen yaparsın başarırsın seni seçtik muhatabını beklemek nefsine öyle ağır geliyor ki, sonunda dayanamıyor ve ben yaparım, ben en iyiyim, beni seçmelisiniz ben şöyleyim, böyleyim, ben ben ben.
Sen demeyi ne zaman öğreneceğiz?
Sen yaparsın.
Seni çok başarılı buluyorum.
Seni takdir ediyorum.
Sen çok iyi yerlere geleceksin.
Sen çok değerli ve iyi bir insansın.
Bu sözler nefse o kadar ağır geliyor ki sanki o öyle deyince karşısındaki Nobel Ödülü alacak .

Kendi söylediği iltifatı bile kıskanan takdir cimrileri, sizin için hüsnü zan ahlâkı ile ahlâklanmayı diliyorum.
Takdir duyguları gelişmiş insan, başkalarının başarısından mutlu olmayı başarabilen ve gerçekten de mutlu olan insanlardır. Yüzlerinde hafif bir tebessümle etrafını seyrederler.

Kimin neye ihtiyacı varsa onu tesbit etmeye onun derdiyle dertlenmeye çalışan diğergâm insanlar, Rabbim sayılarınızı artırsın.
İflah olmaz iyi niyet avcıları vardır ki Allah muhafaza.

En tehlikeli olanlar da bunlardır.

Şeytanın sağdan gelmesi gibi onlarda iyi niyetinizin üzerine saltanat kurar.

Sizi ve enerjinizi vakumlar.

Sivrisinek misali önce sizi iyilik maskesiyle aklınıza iradenize azar azar narkoz verir gibi uyuşturur ve artık hiçbirşey hissetmezsiniz. Tâ ki son tokadın sillesinden irkilene kadar.
Öyle bir yerde duracaksın ki herkese su çekebilecek kadar kuyuya yakın, her an içine düşecekmiş kadar da tedbirli.
Selametle kalın

Sevilay Koç Dursun