Dünya düzeninin değişimine olan heves, asırlardır verilen savaşlar, akıtılan kanlar doyumsuz nefsani ve hayvani bencil duygular hep varoldu varolmaya da devam edecek.
Hukuk ve kanunla yüzyıllardır gücü elinde taşıyanların, mazlum coğrafyalar üzerindeki hakimiyeti ve işkencesini seyreden insanlık.
Değil dünya nimetlerini paylaşmak, dünyanın oksijenini dahi reva göremeyip yaşam hakkı dahi tanımayan küresel güç hegomanyasının doymak bilmeyen dipsiz kuyuları.
Sağır vicdanınıza sesleniyorum!
Ensar olmanın zorluğunu anlamak için muhacir olmak gerek. Tıpkı tokluğun kıymetini aç olandan, özgürlüğün kıymetini tutsak olandan, varlığın kıymetini yok olandan dinlemek gibi. Dinle öyle kulaktan değil akıl ve varsa vicdan süzgecinden geçirerek dinle, ta sadırdan dinle.
Dünya barışı adına yapılan, sözde hukuka uygun hukuksuzlukların yasayla korunması kadar saçma bir adalet sisteminin çarkına takılmış dönüp duran bu dünyanın sahibi olan Allah’a havale edilen tüm iyi niyetlerin insanda hiçbir hükmü olmaması gibi tuhaf ve bir o kadar tehlikeli bir yanılgı içine giren insan.

Allah’ın bize yapın dediği ne varsa Allaha havale ettiğimiz ahiret karşılığı olmayan bir düzeni inşa etme başarımız ayakta alkışlanası bir hal aldı.

Tebrikler ey insan!

Kendi menfi isteklerini kendi hukuk düzenine uydurup, yürüyenin sürünenden hak talep eder hale getirdiği dünya düzenindeki çabanı Allah’tan gayrısının alkışladığı bir hale yola yordama sokup insanlığa hukukun üstünlüğünüde ballı börek gibi yutturup kabul ettirdiğin adi’l düzenine bravo.
Ey insan!
İnsan ırkını kalıplara sokup renklere ayırıp dillere bölüp coğrafyalarda hapsedip değerlendirirken doğruyu yanlışa selam durdurup milleti uykuya yatıran hukuk sisteminiz varya işte o sistem tepesine hukuki ve yasal yollarla bombalar attığınız çocukların yaşam hakkını yok sayarken seni alkış tutturuyor. Azını açıp tek kelime edemiyorsun. Çünkü yapılan hukuki bir süreç.
AİHM’nin hiçbir kanuni maddesi A bendi B bendi vesairesi masum çocukların canını kurtarmıyor.
Ne güzel değil mi?
Kanuna aykırı bir durum yok.
Herşey hukuki bir süreç içinde olup bitiyor.
Ne olacak; altı üstü birkaç yüz fakir arap ırklı çocuk ölmüş.
Açlığa mahkum edilen coğrafyalar yaptırım uygulanması da hukuki bir sürecin parçası.
Öyleki o coğrafyaya ekmek vermeni yasaklayabilen, yardım yaptığında ise yaptırım uygularım ceza keserim diyebilen, kokuşmuş bir dünya hukuku.
Seyret ey insan!..
Kanunlara uydurma don biçilip hukuka uydurulan yasal işkencelerle can çekişen insanlık değil insanlığın vicdanıdır.
Yaratıldığı günden beri dünyayı yamalı bohçaya çeviren, yeryüzünden gökyüzüne kadar, engin sulardan en sığ ırmaklara kadar, en derin madenlerden en uzak atmosferine kadar kainat adına ne varsa, bölünüp parçalandığı şu fani alemin baki sahibi, bu alemi nizama baş kaldırıp doymak bilmeyen faniciklere görünmeyen bir düşman halk edip onunla savaşmaya mahkum etmiştir.
Ağla ey insan!..
Haydi şimdi sen düşün.
Sığmadığın dünya kepenkleri indirdi.
Kendi cezanı kendin kes.
Haydi savaş mahkemeni kur da cezanı kes bakalım.
Kaç günlük, aylık, yada yıllık mı demeliyim.
Kendi hapishanen de ne kadar kalacaksın.
Hadi yap bakalım stratejini.
Kaç atom bombası bu virüsü yok eder.
Uydur bakalım hukukuna kanununa.
Yap savaşını.
Öyle bir andayız ki mevkiler makamlar güç ve para değerleri yerle yeksan oldu.
İnsanlığı tek bir gücün etrafında toplayıp görünmeyen varlığını görünmeyen bir düşmanla hatırlatan, tek kudret ve güç sahibi olduğunu insanlığa öğreten yüce Allah her şeye kadir.

Sevilay Koç Dursun