Balıkesir’in kömür cüruflu yollarında yürüyorum çamur değil, ama kirli ayakkabılarım renk değiştiriyor benden uzaklaşıyor paçalarım alacalı toprağa ya

OKUL YOLUNDA

Balıkesir’in kömür cüruflu yollarında yürüyorum
çamur değil, ama kirli
ayakkabılarım renk değiştiriyor
benden uzaklaşıyor
paçalarım alacalı
toprağa yaklaşıyorum
okul yolunda.

şehrin merkezine yürüyorum
varoş kokularıyla.
çamurları temizliyorum
parkın girişindeki çamur temizleme demirinde
okul yolunda
varoş korkularıyla.

köprüden geçiyorum, şehir başlıyor
altımdan trenler geçiyor
akasyalar gazinosu çiçek açıyor
Emek sinemasından adliyeye doğru
belki bir miki film başlıyor
savcı bey de içerde.

hükümet konağı yapışık adliyeye
komşudur hem de anlı, şanlı tefeciye
avukatlar yol kesmiş bağırır
çocuklar büfeden turşu suyu aşırır
vali bey katıdır
varoş korkularıyla.

Ajlan’dan elli kuruşluk çekirdek
salçalı bir tost yandan
yanında cam şişede hisar ayranı
görmedim bundan daha doyuranı
okul yolunda
ahşap belediye binasının yanında
Baştuz kapıda
iki dirhem bir çekirdek.

yolun sonu yaklaştı
ayaklarım ağırlaştı
dik yokuşun başında
okul yolunda.

Veli DALBUDAK