Şairler İlkokulu mezunları buluşmasında günün sürprizi ise tüm öğrencilerin tanıdığı Osman Emice’nin programa katılmasıydı. “Sıraya girin” diye başlad
Şairler İlkokulu’nda lokum ekmek günü
Şairler İlkokulu mezunları buluşmasında günün sürprizi ise tüm öğrencilerin tanıdığı Osman Emice’nin programa katılmasıydı. “Sıraya girin” diye başladı söze ve 91 yaşında eski günlerden birşey kaybetmediğini tüm öğrencilere lokum ekmek dağıtarak gösterdi.
Vesikalık fotoğrafla başlardı okul günleri. İlk fotoğrafın heyecanının ardından okulun ilk günlerinin heyecanı sarardı herkesi. Merkez Şairler İlkokulunda ilk heyecan 1964 yılında başladı. Aktar Salih Efendi’nin arazisi uygun görülmüş ve okul inşa edilmiş. Daha önce Çayeli’nde okuyan öğrenciler kendi mahallelerinin okullarında okumaya başladılar. İlk öğrencileri heyecanla okula başlamış, başka şehirlerden gelen öğretmenler zamanla mahalleli olmuş. Okulun ilk mezunları arasında kızların olması da mahallelinin gurur duyacağı bir başka konu.
Mahalle arkadaşlığı, okul arkadaşlığına dönüşünce bağlar daha da güçlendi. Okulun çok parlak dönemleri, parlak öğrencileri oldu. Zamanla farklı yerlerde farklı görevler aldılar. Öğrencilik hayallerini gerçeğe dönüştürenler olduğu gibi, doktor mühendis olup çay toplamak istemeyen kızlarımızın bir kısmı bu hedeflerine ulaşamadılar eğitim öğretimine birleştirilmiş sınıflarla başlayan okul, mevcut haliyle yetersiz kalınca, mahalleli çabalarıyla ek sınıf ve lojman inşa etti. Taşımalı sistemin başlaması ve göçün etkisiyle okulun öğrencileri azalınca okul kapanmaya yüz tuttu. Son çabalar da yeteriz kalınca okul eğitim öğretime kapatıldı.
Okulun ilk günlerinden itibaren kuruluşunda, büyümesinde rahmetli Muzaffer Albayrak, rahmetli İlyas Sarıkaya, rahmetli Süleyman Sarıkaya, Osman Yelkenci, rahmetli Hüseyin Şahinkaya ve pek çok mahallelinin çabası oldu. Onların çabaları, yüzlerce mezunun ardından okulun kapanması hem mahalleliyi, hem de mezunları derinden üzmüştür. Bir süre Halk Eğitim tarafından okulda kurslar düzenlenmiş, mahalleliye hizmete devam etmiştir. Kısa süren kursların ardından okul kaderine terk edilmiş ve harap hale gelmiştir. Okulun başıboş kişilerin uğrak haline gelmesi de mahalleliyi derinden üzmektedir.
Okulun mezunları zamanla sosyal medyada (facebook) birleşip haberleşmeye başlayınca eski günler yad edilir. Mezunların biraraya gelmesi fikri doğar. Mezunlar Vatan Karakaş, Ali İsmail ve okul öğrencileriyle iç içe olan, okul için çabalayan Yusuf Ziya Çolak’ın katkılarıyla 30 Temmuz 2014 Perşembe günü saat 13.00’da mezunlar ve aileleri okulun bahçesinde buluşur. Farklı dönem mezunları da bu vesileyle tanışır. Eski günler konuşmaya başlanınca gözler dolar, seneler aradan kalkar. Sınıfların yıkık halini görmek en üzücü anlardan biriydi.
Günün sürprizi ise tüm öğrencilerin tanıdığı Osman Emice’nin programa katılmasıydı. “Sıraya girin” diye başladı söze ve 91 yaşında eski günlerden birşey kaybetmediğini tüm öğrencilere lokum ekmek dağıtarak gösterdi. Yıllar sonra lokum ekmek yiyen öğrencilerin keyfine de diyecek yoktu. Okul öğretmenleri denince herkesin aklına ilk gelen isim merhum Hızır Kesepara’ydı. Eşi ve çocuklarının katıldığı programda, “Öğretmenimiz (müdürümüz) gelemiyorsa biz gideriz” diyen öğrencileri merhumu mezarında ziyaret ettiler.
Senelerin özlemi olunca bu buluşma öğrenciler için çok kısa oldu. Hani derler ya “Tadı damağımızda kaldı” İşte öyleydi bu buluşma. Daha sonra buluşmanın tekrarlanması, gelemeyenlerin katılımının sağlanması da temenniler arasındaydı
Katılan tüm dostlarımıza teşekkürlerimizi, sevgi ve saygılarımızı iletiriz
Not: Okul binamızın harap halini gelen dostlarımız gördü fakat bu güzel buluşmayı hüzünlendirmemek için binanın iç fotoğraflarını şimdilik paylaşmak istemedik.
Haber-Fotoğraf: İlknur ÇOLAK
