Acayip hoşuma gitti… Sıradan, renksiz, köhne törenlerin efendisiydi Çankaya… Yıllarca kendi sessizliğine gömülmüştü…Kendini unutturmaya çalışan

ÇANKAYA’DA “LORD OF THE HORSES”

Acayip hoşuma gitti…
Sıradan, renksiz, köhne törenlerin efendisiydi Çankaya…
Yıllarca kendi sessizliğine gömülmüştü…Kendini unutturmaya çalışan sakinleri bile olmuştu…
Darbelerin efendileri gelip oturdular paşa, paşa…
Sonra o efendilerin yaverleri…
Teamüller gereği seçiliyordu artık Devlet Başkanları…
Emekli asker teamülü uzun yıllar çalıştı…
Miadı dolunca sivil askerler yetişti imdada…
Sırtını eski teamüle dayamış, geçerliliğini yitirmiş eski saiklerle kuşatılmış halktan kopuk Başkanlar…
Hiçbir zaman cumhurun başkanı olamadılar…
Renksiz, kokusuz, aksiyonsuz, sessiz görev sürelerini tamamladılar…

Güzel atlar ülkesi olmuştu bugün Çankaya…
Savruluyordu kısrakların uzun saçları…
Rüzgarın eğdiği yeşil yapraklı bahar dallarıyla ağaçlar selam duruyordu…

Çok hoşuma gitti…
Köklü devletlerin törenlerinde asaletli ve haşmetli bir gösteriş olmalı…
Tarihsel altyapıya dayanmalı…
Geleneklere sonuna kadar yaslanmalı…
Konuk zevat hem etkilenmeli, hem de köklü ve ihtişamlı mazinin temelleri üzerinde yükseldiğimizi hissetmeli…

Çook, çok güzel oldu…
Gitgide daha da güzel olur…
Tarihteki 16 Türk Devleti’nin bayraklarının atlıların omuzlarında yükselmesi fevkalade…
Hatta acizane bir öneri de benden olsun…
Bu bayrakları taşıyan süvarilerin kıyafeti ait olduğu dönemi yansıtsın…
Daha renkli, daha ihtişamlı ve tarihi bağları daha kuvvetli olur…

Çok keyif alarak yazdığım bu yazıyı “Baharın Atlıları” şiirimden aldığım şu dizelerle bitirmek istiyorum:
…..
Baharın atlıları geçti gitti
Havalıydılar
Toprağı dövdü uzun bacaklarıyla
nalları
Şakır şakır şakırdadı Dünya
Geçerlerken sığ suları
Bir mıh düştü gönlüme
Havaya girdim bir kere
Teşneyim, teşneyim atların
kişnemelerine…

Veli DALBUDAK